Hoe leert je kind om een gemakkelijke eter te worden? Sommige kinderen worden vanzelf een gemakkelijke eter door ze spontaan tijdens het eten nieuwe smaken te laten proeven. Is jouw kind een kieskeurige of een zeer kieskeurige eter, dan kun je je kind een gemakkelijke maaltijd aanbieden en op een ander moment laten proeven. Maak er een spelletje van of een rustig inleermoment. Doe jij dat wel eens?
In april 2015 heb ik aan 120 ouders van kinderen met autisme die (zeer) kieskeurig eten gevraagd of ze hun kinderen laten proeven tijdens het eten of juist niet. 33% laat de kinderen nieuw eten proeven op een ander moment of op een andere plek (niet aan de keukentafel). Proeven betekent: iets even in de mond houden. Daarna mag je het gerust uitspugen. Een hapje proeven betekent niet: het hapje helemaal op eten. Behalve wanneer het kind dat graag wil. Want dat zien we graag.
Kipnuggets of frietjes zijn niet moeilijk om te leren eten. Dat leren kinderen in 1 stap, eventueel aangemoedigd door een speeltje van MacDonalds. Onbekend eten leren eten dat vraagt meer stappen. Eerst eens ruiken, een keertje proeven, nog een keertje proeven, het nieuwe voedsel gemengd met ander voedsel. Begint je kind bij ruiken of misschien is zijn eerste stap wel het verdragen van een nieuw soort voedsel aan de eettafel. Ieder kind heeft zijn eigen aanvliegroute. Daarmee bedoel ik: hoeveel tussenstappen heeft je kind nodig en op welk startpunt begint hij. Geleidelijk aan leert het kind een nieuw soort voedsel eten. Daarna kun je dat dan ook soms aanbieden tijdens een gezinsmaaltijd. En na een tijdje eet je kind dit voedsel zonder mopperen.
Wat is jouw ervaring met je kind leren proeven en eten?
Anke zegt
2 oktober 2016 op 21:01Dat je mag kiezen. En thuis had ik het er eigenlijk niet over of iets nu traditioneel was of niet. En vaak wint de nieuwsgierigheid en het meedoen het dan wel, gewoon gevarieerd..en morgen weer andijviestamppot en vandaag moussaka.
Ga ik trouwens weer eens maken moussaka want mijn kind is al volwassen en ben ik er toch ongemerkt wat minder mee bezig. Ik mocht niet klagen, ze at gewoon met ons mee maar ik maakte altijd wel werk van het eten. Bij de moussaka wat komkommer en tomaat..
Soort cherry picking. Eten was voor ons altijd wel een rustmoment van de dag en een sociaal gezinsgebeuren en vriendjes of vriendinnetjes mochten ook regelmatig aanschuiven maar dan merkte je wel dat die niet veel buitenlandse groenten ed aten want dat kenden ze niet en vonden ze eerder gek dan niet lekker.