hoogbegaafd en naar school
Ik ben een beetje hoogbegaafd. Niet zo hoog begaafd dat ik me verveelde op de middelbare school of op de universiteit. De lesstof verbreden of verdiepen, daar hadden onderwijzers nog niet van gehoord in 1977. Wel liet een juf me de koelkast van de lerarenkamer poetsen toen ze niet meer wist hoe ze me nog kon uitdagen.
leren lezen
Toen ik leerde lezen, ging ik meteen los. Op een bepaald punt was ik lid van drie bibliotheken inclusief de schoolbieb. Ik ontdekte de kookboeken van mijn moeder Pamela. Op zaterdagen en tijdens schoolvakantie werd het bakken en nog eens bakken. “Mam, wat is een “dropping consistency”, riep ik over de trap naar boven terwijl zij de was deed.
zesde zintuig
Tegenwoordig kook ik met laagbegaafde en hoogbegaafde kinderen en alles ertussen in. Mijn zesde zintuig voor slimmeriken staat altijd aan. Ik herken ze, omdat ze hun eigen oplossingen verzinnen. Voor mij reden om het vakje “extra uitdaging bieden” te openen. Echt moeilijk is dat niet op kookgebied.
overwin jezelf
Maurice kwam bij mij koken. Zijn profiel: zeer slim, rigide, tikje kieskeurig met eten. Hij at en kookte het liefst culinair eten, net als zijn vader. Tijdens het ophalen reageerde zijn vader zeer verbaasd: “Hij heeft op kookles een tomaat aangeraakt. Een tomaat!” Dat was een mooie overwinning.
kookles bij In Kaatjes Keuken
Op een dag stond ‘kwartel ontleden’ op ons kookmenu. Van die eenvoudige opdracht maakte Maurice een culinair meesterwerkje. De kwartel ontleden in twee pootjes en twee borsten was voldoende geweest maar Maurice besteedde bijna een uur aan het minutieus ontleden van alle onderdelen van de kwartel. Hij vond het geweldig. Dat was zijn allerbeste kookles: de les waarin ik hem alleen een kwartel, een plank en een wildschaar aanreikte en zei: ‘Ontleed maar. Onderzoek.’